De Senaat maakt een einde aan de "Kaasroute"
De Senaat heeft op vrijdag 11 december 2020 een ontwerp van bijzondere wet goedgekeurd betreffende de verplichte registratie van buitenlandse notariële akten. Dit ontwerp van bijzondere wet, dat onderworpen is aan de bicamerale procedure krachtens artikel 77 van de Grondwet, is gekoppeld aan een monocameraal wetsontwerp (stuk Kamer, nr. 55 1357/001). Oorspronkelijk maakten de twee teksten deel uit van een enkel wetsvoorstel. Naar aanleiding van een advies van de Raad van State zijn enkele artikelen uit het wetsvoorstel geschrapt en opgenomen in een voorstel van bijzondere wet (stuk Kamer, nr. 55 1635/001). Dit is op 10 november 2020 in de Kamer van volksvertegenwoordigers ingediend en op 26 november in plenaire vergadering eenparig aangenomen door de 143 aanwezige leden. Vervolgens is dit overgezonden naar de Senaat.
Dit ontwerp strekt ertoe om de federale wetgeving, met name het Wetboek der registratie-, hypotheek- en griffierechten te wijzigen met het oog op de verplichte registratie van buitenlandse notariële akten die een schenking onder de levenden van roerende goederen tot voorwerp hebben. De uitbreiding van de registratieverplichting is ingegeven om de zogenaamde «Kaasroute» de pas af te snijden. De «Kaasroute» betreft in feite de mogelijkheid om vandaag akten voor schenkingen van roerende goederen onder de levenden te laten verlijden door Nederlandse notarissen, waarbij die notariële akten in België vandaag niet aan registratie onderworpen hoeven te worden. Voor wat betreft schenkingen blijven zij in die zin dus vrij van schenkingsrechten in België (lees: Gewestelijke schenkingsrechten). Men spreekt van de «Kaasroute» omdat het dus gaat om een constructie die voornamelijk via Nederland verloopt, aangezien daar de schenking door een Belgisch Rijksinwoner niet onderworpen is aan schenkingsrechten.
Het dossier nr. 7-203 is terug te vinden op de website van de Senaat.
