Albert Saverys (1886 - 1964), zoon van een decorbouwer, volgde les aan de tekenschool van zijn geboortestad Deinze en leerde schildertechnieken op hout en marmer aan de École Nicaise van Gent. Hij ging in de leer bij George Minne en Jean Delvin en werd beïnvloed door Emile Claus. Hij hield van de Leiestreek en schilderde landschappen, maar ook vissers en stillevens.
De landschappen van Saverys waren vanaf de jaren 1930 zeer geliefd bij verzamelaars, wat hem er bijna toe dwong om steeds opnieuw Leiegezichten te schilderen. De expressieve kracht van zijn impulsieve schildertechniek is verwant met kunstenaars als Albert Servaes en Constant Permeke, die eveneens het landschap gebruikten om hun eigen geestelijke toestand uit te drukken.
De Senaat heeft steeds aandacht gehad voor kunst om zijn vertrekken en zalen in het Paleis der Natie te verfraaien en aan te kleden. Dit heeft geleid tot de interessante collectie die vandaag in het gebouw te bewonderen valt.
Het boek “Kunst in de wandelgangen – Het onbekende patrimonium van de Senaat” toont een selectie kunstwerken opgenomen uit dit rijke patrimonium dat inmiddels al sinds meer dan anderhalve eeuw wordt opgebouwd. De collectie is zeer divers en bevat een brede waaier van werken uit verschillende kunststromingen en tijdperken.
Joost De Geest, kunstcriticus, verwoordde het als volgt in de introductie van dit boek:
"Wie alleen maar officiële kunst verwacht, komt enigszins bedrogen uit. Er kan niet gesteld worden
dat de Belgische inhoud, noem het 'belgitude', het exclusieve aankoopcriterium was. Men heeft getracht
de evolutie op artistiek gebied te volgen. Dat gebeurde binnen de grenzen van wat men een bedrijfscollectie
zou kunnen noemen. De beschikbare ruimte en de zorg voor het imago zijn altijd belangrijke factoren
geweest in het aankoopbeleid. De verzameling weerspiegelt zo de evolutie van de smaak van de
vertegenwoordigers van de Natie, die uiteraard hun fiat moesten geven. Men kan niet zeggen dat een
stroming of een kunstenaar domineert."
© Belgische Senaat