4/10/2017
De tewerkstellingsgraad van personen met een handicap bedraagt in België slechts 40,7%. Dit is niet alleen een discriminatie, maar ook een verlies aan talenten voor de samenleving, vooral nu de Europese 2020 strategie de tewerkstellingsgraad van personen tussen 20 en 64 jaar wil verhogen tot 75%.
In de traditionele visie hebben personen met een handicap vooral bescherming en zorg nodig. Het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, door ons land geratificeerd in 2009, stapt over naar de visie dat het beleid deze personen moet ‘empoweren’ en het hen mogelijk maken om volwaardig deel te nemen aan de hele samenleving. Dit geldt ook op het vlak van tewerkstelling en toegang tot zinvolle jobs.
De thematiek van dit resolutievoorstel behoort tot de transversale bevoegdheid van de Senaat. Voor tewerkstelling van personen met een handicap in de publieke sector raakt de resolutie zowel aan de federale overheid als aan de deelstaten omdat beide bevoegd zijn voor het aanwervings- en personeelsbeleid voor hun ambtenaren. In de private sector behoren arbeidsbemiddeling en doelgroepenbeleid tot de bevoegdheid van de Gewesten, vormingen en opleiding tot deze van de Gemeenschappen. Globale loonkost, indexeringsmaatregelen en uitkeringen worden dan weer op federaal niveau geregeld.
De indieners vragen dat de Senaat aanbevelingen richt tot de verschillende overheden om samen een meer voluntaristisch beleid te voeren en nieuwe pistes te verkennen voor een hogere tewerkstellingsgraad van personen met een handicap op de reguliere arbeidsmarkt, zowel in de publieke als in de private sector. Hiertoe zijn een interfederaal actieplan en een sociaal akkoord nodig.